на́ дзіць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час
адз.
мн.
1-я ас.
на́ джу
на́ дзім
2-я ас.
на́ дзіш
на́ дзіце
3-я ас.
на́ дзіць
на́ дзяць
Прошлы час
м.
на́ дзіў
на́ дзілі
ж.
на́ дзіла
н.
на́ дзіла
Загадны лад
2-я ас.
на́ дзь
на́ дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час
на́ дзячы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
на́ дзіць несов. , рыб. прива́ живать, прима́ нивать; прика́ рмливать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
на́ дзіць , наджу, надзіш, надзіць ; незак. , каго .
1. Прынаджваць чым‑н. каго‑н. Надзіць рыбу на гарох.
2. перан. Разм. Вабіць да сябе, прыцягваць. Няхай жа заўжды яно [мора] сніцца, Заўжды на раздолле заве, Прывольнымі далямі надзіць , Далёкаю лёгкай смугой. Зарыцкі .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́ дзіць á nló cken vt , á nziehen* vt ; ködern vt (прыкормліваць )
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
На́ дзіць ’вабіць, прыцягваць надзеяй’ (Нас. ), ’прыманьваць, прынаджваць’ (Сцяшк. ), надзіцца ’захапляцца надзеяй’, ’падкрадвацца’, ’набываць звычку’ (Нас. ), ’спадзявацца, чакаць’ (ТС ), укр. надити ’прыцягваць, прыманьваць’, ’лавіць рыбу вудай’, надитися ’прываблівацца’, польск. дыял. nadzić ’прыманьваць, прывабліваць’, магчыма, сюды ж чэш. nadíti se ’спадзявацца, чакаць’, якое, паводле Махэка, з *na‑dejati sę (Махэк₂ , 118), гл. надзея .
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
накадзі́ ць , ‑каджу, ‑кадзіш, ‑надзіць ; зак.
Накурыць, надыміць ладанам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абна́ дзіць , ‑наджу, ‑надзіш, ‑надзіць ; зак. , каго-што .
Тое, што і прынадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зана́ дзіць , ‑наджу, ‑надзіш, ‑надзіць ; зак. , каго .
Разм. Прывабіць падкормкай, прынадай. І з вудай дзядзька шчасце мае: Язёў занадзіць і кілзае. Колас .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прива́ живать несов.
1. прына́ джваць; на́ дзіць ;
2. разг. прына́ джваць; (привлекать) разг. прыва́ бліваць, ва́ біць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
entice
[ɪnˈtaɪs]
v.t.
на́ дзіць ; прына́ джваць, зана́ джваць; ва́ біць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)