Verbum

entice

v.t.

на́дзіць; прына́джваць, зана́джваць; ва́біць

decoy

v.t.

на́дзіць, прына́джваць, зана́джваць; зава́бліваць

n.

1) прына́да, прыма́нка f.

2) па́стка f.

lure

n.

1) спаку́са, спаку́сьлівасьць, прыва́бнасьць f.

2) прына́да f.

v.t.

1) спакуша́ць; ва́біць

2) на́дзіць, прына́джваць

tempt

v.t.

1) спакуша́ць

2) на́дзіць, ва́біць, прыва́бліваць

3) правакава́ць, падбухто́рваць

to tempt the fate — шука́ць бяды́

4) схіля́ць, прыхіля́ць

to be tempted to disagree — быць схі́льным не пагаджа́цца

attract

v.t.

1) прыця́гваць, прыцяга́ць

A magnet attracts iron — Магні́т прыця́гвае жале́за

2) прыця́гваць да сябе́, на́дзіць, палані́ць; захапля́ць

to attract away (from) — адця́гваць, адцягну́ць ад каго́-чаго́

v.i.

прыцяга́ць, быць прыва́бным

allure

v.t.

1) на́дзіць, ва́біць, спакуша́ць

The circus so allured him that he wished to join it — Цырк так яго́ на́дзіў, што ён хаце́ў далучы́цца да яго́

2) захапля́ць, прыця́гваць, ачаро́ўваць

v.i.

быць чаро́ўным, пана́дным

n.

пана́днасьць, прына́днасьць, спаку́са f.