Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наву́шнікм., см. наву́шнікі
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наву́шнікм.
1. (ушапцы) Óhrenklappe f -, -n, Óhrenschützer m -s, -;
2.тэх., радыё, камп. (прылададляслухання) Kópfhörer m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Наву́шнік ’вуха ў шапцы-вушанцы; спецыяльнае прыстасаванне для аховы вушэй ад холаду; прылада, якая надзяваецца на вушы для праслухоўвання гукаперадач і гуказапісаў’ (ТСБМ). Усходнеславянскае ўтварэнне ад вуха (ухо), параўн. рус.наушник, укр.наушник ’тс’; падобныя незалежныя ўтварэнні вядомы ў многіх славянскіх мовах, параўн., напрыклад, в.-луж.nawušnik ’завушніца’ і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
earphone[ˈɪəfəʊn]n.наву́шнік
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
nausznik
м.навушнік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
наву́шнікі, -аў, адз.наву́шнік, -а, м.
1. Прылада для слухання, якая надзяваецца на вушы.
Н. да плэера.
2. Частка цёплай шапкі, якая закрывае вушы, або спецыяльнае прыстасаванне для засцярогі вушэй ад холаду.
Апусціць навушнікі ў шапцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нау́шникимн. наву́шнікі, -каў;
нау́шникед.наву́шнік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)