наву́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| наву́шнік | наву́шнікі | |
| наву́шніка | наву́шнікаў | |
| наву́шніку | наву́шнікам | |
| наву́шнік | наву́шнікі | |
| наву́шнікам | наву́шнікамі | |
| наву́шніку | наву́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)