мя́ўкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. мя́ўкну мя́ўкнем
2-я ас. мя́ўкнеш мя́ўкнеце
3-я ас. мя́ўкне мя́ўкнуць
Прошлы час
м. мя́ўкнуў мя́ўкнулі
ж. мя́ўкнула
н. мя́ўкнула
Загадны лад
2-я ас. мя́ўкні мя́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час мя́ўкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мя́ўкнуць сов., однокр. мяу́кнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мя́ўкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да мяўкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мя́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Пра катоў: крычаць, утвараючы гукі «мяў».

|| аднакр. мя́ўкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. мя́ўканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замя́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць мяўкаць. // Мяўкнуць, прамяўкаць. Зірнула кошка, замяўкала, вырвалася з Таніных рук ды ходу. «Вожык».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўхану́ць

мяўкнуць, каркнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каўхану́ каўханё́м
2-я ас. каўхане́ш каўханяце́
3-я ас. каўхане́ каўхану́ць
Прошлы час
м. каўхану́ў каўхану́лі
ж. каўхану́ла
н. каўхану́ла
Загадны лад
2-я ас. каўхані́ каўхані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час каўхану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каўхну́ць

мяўкнуць, каркнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каўхну́ каўхнё́м
2-я ас. каўхне́ш каўхняце́
3-я ас. каўхне́ каўхну́ць
Прошлы час
м. каўхну́ў каўхну́лі
ж. каўхну́ла
н. каўхну́ла
Загадны лад
2-я ас. каўхні́ каўхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час каўхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

miauknąć

зак. мяўкнуць, яўкнуць, няўкнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)