каўхну́ць

‘мяўкнуць, каркнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каўхну́ каўхнё́м
2-я ас. каўхне́ш каўхняце́
3-я ас. каўхне́ каўхну́ць
Прошлы час
м. каўхну́ў каўхну́лі
ж. каўхну́ла
н. каўхну́ла
Загадны лад
2-я ас. каўхні́ каўхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час каўхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)