мядзя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Неядавітая змяя сямейства вужоў бурага або шэра-бурага колеру.

2. Зялёная фарба, прыгатаваная акісленнем медзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мядзя́нка

‘фарба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мядзя́нка
Р. мядзя́нкі
Д. мядзя́нцы
В. мядзя́нку
Т. мядзя́нкай
мядзя́нкаю
М. мядзя́нцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мядзя́нка

‘змяя’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мядзя́нка мядзя́нкі
Р. мядзя́нкі мядзя́нак
Д. мядзя́нцы мядзя́нкам
В. мядзя́нку мядзя́нак
Т. мядзя́нкай
мядзя́нкаю		 мядзя́нкамі
М. мядзя́нцы мядзя́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мядзя́нка I ж., хим. (краска) медя́нка

мядзя́нка II ж., зоол. медя́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мядзя́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Неядавітая змяя бурага або шэрага колеру.

2. Зялёная фарба, прыгатаваная з воцатнамеднай солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мядзянка

т. 11, с. 69

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мядзя́нка ж

1. заал (змяя) Schlíngnatter f -, -n; glátte Nátter;

2. (фарба) Grünspan m -(e)s, éssigsaures Kúpfer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мядзя́нка 1 ’неядавітая змяя, Coronella austriaca’ (ТСБМ, БелСЭ, Касп.; в.-дзв., смарг., Сл. ПЗБ; свянцянск., КЭС). Да медзь (гл.). Названа паводле медна-чырвонага колеру спіны.

Мядзя́нка 2 ’зялёная фарба, прыгатаваная з воцатна-меднай солі’ (ТСБМ), ’медная пасудзіна’ (Нас.), ’алюміневая каструля’ (б.-каш., Мат. Гом.). Да медзь (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

яр-мядзя́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. яр-мядзя́нка
Р. яр-мядзя́нкі
Д. яр-мядзя́нцы
В. яр-мядзя́нку
Т. яр-мядзя́нкай
яр-мядзя́нкаю
М. яр-мядзя́нцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

яр-мядзя́нка, род. я́ры-мядзя́нкі ж. (краска) ярь-медя́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)