Verbum

анлайнавы слоўнік

ма́трыца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ма́трыца, -ы, мн. -ы, -рыц, ж. (спец.).

1. Увагнутая частка друкарскай формы, у якой атрымліваюць шрыфты.

Свінцовая м.

Пластмасавая м.

2. У матэматыцы: сістэма якіх-н. элементаў, размешчаных у выглядзе прамавугольнай табліцы.

3. Узор, штамп, форма ў серыйнай вытворчасці аб’ектаў мастацтва і тэхнікі.

|| прым. ма́трычны, -ая, -ае.

М. прэс.

М. цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́трыца ж., в разн. знач. ма́трица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́трыца, ‑ы, ж.

Спец.

1. Штамп, форма з паглыбленнямі для адліўкі друкарскіх літар, стэрэатыпаў і для штампоўкі розных вырабаў.

2. Форма з адбіткам набору, якая служыць для адліўкі стэрэатыпа.

3. Табліца матэматычных велічынь, размешчаных у выглядзе прамавугольнай схемы (табліцы).

[Ням. Matrize.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Матрыца (у паліграфіі) 6/372; 7/79

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

матрыца,

у матэматыцы.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Матрыца (у металаапрацоўцы і будаўніцтве) 3/209, 318; 5/312; 7/79

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

матрыца,

у металаапрацоўцы або паліграфіі.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Матрыца (у матэматыцы) 3/186, 190; 4/45, 82; 6/374, 375; 7/79, 214, 281

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ма́трыца ж.

1. палігр. Matríze f -, -n, Máter f -, -n;

2. матэм. Mátrix f -, -trízen;

3. тэх. Stánzform f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)