мараходныя

мараходныя якасці

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

марахо́дны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	марахо́дны	марахо́дная	марахо́днае	марахо́дныя
Р.	марахо́днага	марахо́днай марахо́днае	марахо́днага	марахо́дных
Д.	марахо́днаму	марахо́днай	марахо́днаму	марахо́дным
В.	марахо́дны (неадуш.) марахо́днага (адуш.)	марахо́дную	марахо́днае	марахо́дныя (неадуш.) марахо́дных (адуш.)
Т.	марахо́дным	марахо́днай марахо́днаю	марахо́дным	марахо́днымі
М.	марахо́дным	марахо́днай	марахо́дным	марахо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

марахо́дны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да мараходства, звязаны з мараходствам.

Мараходнае вучылішча.

Мараходныя якасці судна.

|| наз. марахо́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мараходства, звязаны з мараходствам. Мараходнае вучылішча. Мараходныя якасці судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непатапля́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць судна заставацца на вадзе і захоўваць мараходныя якасці пасля затаплення аднаго або некалькіх яго адсекаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum