майстэ́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. майстэ́рня майстэ́рні
Р. майстэ́рні майстэ́рань
майстэ́рняў
Д. майстэ́рні майстэ́рням
В. майстэ́рню майстэ́рні
Т. майстэ́рняй
майстэ́рняю		 майстэ́рнямі
М. майстэ́рні майстэ́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

майстэ́рня, -і, мн. -і, -рань і -рняў, ж.

1. Вытворчае памяшканне.

Сталярная м.

М. мастака.

2. Аддзел цэха ці завода.

Інструментальная м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

майстэ́рня ж. мастерска́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

майстэ́рня, ‑і, ж.

1. Прадпрыемства па рамонту або вырабу чаго‑н., а таксама памяшканне такога прадпрыемства. Зранку пасля праверкі Лазар ішоў пад канвоем у турэмную шавецкую майстэрню шыць і рамантаваць абутак. Колас. Нездарма пані Пшысецкая прапанавала .. [Насі] пайсці швачкай у яе майстэрню. Васілевіч.

2. звычайна мн. (майстэ́рні, ‑яў). Прамысловае прадпрыемства, якое займаецца галоўным чынам рамонтнымі работамі. Рамонтныя чыгуначныя майстэрні. □ Выступаць перад людзьмі .. [Сяргей] навучыўся ў арміі, робячы палітінфармацыю ў артылерыйскіх майстэрнях, дзе ён быў між майстроў маладзейшы за ўсіх. Грамовіч.

3. Аддзел цэха ці завода. Інструментальная майстэрня.

4. Памяшканне для работы мастака, скульптара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Майстэрня ’прадпрыемства па рамонту або вырабу чаго-небудзь’, ’аддзел цэха ці завода’, ’памяшканне для работы мастака, скульптара’ (ТСБМ, Бяльк.) — адыменнае Nomen loci (суф. ‑ьnʼa), як і ўкр. майсте́рня ’тс’. Да ма́йстар (гл).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

майстро́ўня ж. гіст., разм., майстэ́рня ж.

1. Wérkstatt f -, -stätten, Wérkstätte f -, -n; Wérkraum m -(e)s, -räume (у школе);

краве́цкая майстэ́рня Schneideréi f -, -en;

пашы́вачная майстэ́рня Schneideréi f -, -en;

пераплётная майстэ́рня Buchbinderéi f -, -en;

раме́сніцкая майстэ́рня Gewérbebetrieb m -(e)s, -e;

рамо́нтная майстэ́рня Reparatúrwerkstatt f;

2. (мастака, скульптара) Wérkstatt f; Atelier [-´lje:] n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

майстэрня, атэлье

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

«Свабодная майстэрня» (маст. аб’яднанне ў Бразіліі) 2/386

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ВІ́ЦЕБСКАЯ ШКО́ЛА-МАЙСТЭ́РНЯ Ю. ПЭ́НА,

прыватная школа малявання і жывапісу ў Віцебску ў 1898—1918. Створана Ю.Пэнам. У праграму заняткаў уваходзілі: маляванне гіпсавых фігур, з натуры, на пленэры. У школе вучылася ад 10 да 25 чалавек ад 1 да 6 месяцаў. Яе закончылі З.Азгур, Е.Кабішчар, Я.Мінін, М.Шагал, С.Юдовін і інш. У 1907, 1914 адбыліся выстаўкі работ Пэна і яго вучняў.

Л.Дз.Налівайка.

т. 4, с. 225

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сталя́рня, -і, мн. -і, -рань, ж.

Сталярная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)