назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ля́скату | |
| ля́скату | |
| ля́скатам | |
| ля́скаце |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ля́скату | |
| ля́скату | |
| ля́скатам | |
| ля́скаце |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
1. лязг;
2. хло́панье
1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ляската́ць, -качу́, -ко́чаш, -ко́ча; -качы́ і ляскаце́ць, -качу́, -каці́ш, -каці́ць; -каці́м, -каціце́, -каця́ць; -каці́;
Утвараць дробны перарывісты стук.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ля́ск,
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ля́скаць, -аю, -аеш, -ае;
1. Утвараць ляск чым
2. Пляскаць у далоні (
3. Утвараць адрывістыя гукі пугай.
Зубамі ляскаць —
1) адчуваць моцны голад, недаядаць, галадаць;
2) дрыжаць, калаціцца ад холаду, страху
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лёскат
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лёскат
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Gerássel
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)