Verbum

Он ’вунь’ (Ян., ТС, Кліх). Гл. вонь.

Із ’з’ (Бяльк., Шат., Кліх.). Гл. з.

Адно́ш ’і, і сапраўды’ (Кліх) да адно ж.

Валшэ́мнік ’чараўнік’ (Кліх.). З валшэбнік з асіміляцыяй бн > мн.

Лы́чо ’лыка’ (Кліх) — зборнае ад лыка ₁ (гл.) < лы́чча.

Мало́тно ’ўмалотна, наяўнасць умалотнага збожжа’ (Кліх). Да умалотны (гл.).

Вагле́дзець ’убачыць’ (Кліх.). З увагледзець, дзе прэфікс ува‑ варыянт у‑.

◎ Кне́жыць ’плакаць перад шлюбам (пра нявесту)’ (Кліх). Гл. княгіня ₂.

◎ Карчечо́к ’пянёк’ (Кліх). Характэрны дэрыват дэмінутыўнага суфікса -ок (< ъкъ) ‑ечок. Гл. корч.