Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
каша́раж. (овечий загон) коша́ра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каша́ра, ‑ы, ж.
1. Загон, агароджанае месца на полі, у лесе, дзе летам трымаюць жывёлу. Па рацэ плыве лодка, поўная дзяўчат і бітонаў, — на тым беразе Прыпяці, на лузе, кашара, і адтуль з удоем вяртаюцца даяркі.Сачанка.Ратуючыся ад угону ў Нямеччыну, моладзь перабралася з вёскі ў лес. Загналі сюды ў кашары і жывёлу.Вішнеўскі.
2.толькімн. (кашары́, ‑аў). Уст. Казарма. У кашарах узнік адпраўны пункт. Тут выдавалі зброю, фарміравалі атрады, прызначаліся камандзіры.Мікуліч.
[Рум. casare.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каша́раж
1. (загародзь) Hürde f -, -n, Umzäunung f -, -en;
каша́ра для аве́чак Scháfshürde f
2.вайскустгл казарма
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
каша́ра
(рум. caşara)
загон, агароджанае месца на полі, дзе летам трымаюць авечак, кароў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Каша́ра ’загон, адроджанае месца па полі, у лесе, дзе летам трымаюць жывёлу’ (ТСБМ), ’аўчарня ў маёнтку’ (Шат.), ’аўчарня’ (Нас.), ’пастаўнік’ (Сл. паўн.-зах., 2: «Кашара — эта выгарадзь для ската»). Параўн. рус.дыял.паўдн.коша́ра ’загарадзь для жывёлы (авечак)’, укр.коша́ра ’аўчарня’, польск.koszara, koszar, ц.-слав.кошара ’аўчарня’, балг.кошара ’тс’; параўн. далей фармальна аднолькавыя, але з іншай семантыкай серб.-харв.ко̀шара, ко̏ша̑р ’кашолка для рыбы’, славен.košȃra, košár ’круглая кашолка’. Паводле Фасмера, 2, 360, звычайным з’яўляецца тлумачэнне, якое звязвае даныя лексемы з кош ’плеценая кашолка і да т. п.’ Падрабязны агляд семантыкі ў слав. форм (праформ) *košara, *košarъ, *košerъ гл. у Трубачова, Эт. сл., 11, 183–186, дзе даецца агляд праблематыкі ў шырокім арэальным аспекце. Слова гэта было ўжо ў ст.-бел. мове (з XVI ст., гл. Булыка, Запазыч., 174).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
каша́ра
1. Месца для стаянкі кароў у летні час (Ветк., Гом., Краснап.Бяльк., Маз., Пар., Рэч.). Тое ж кашар'ё (Іван.), каша́рнік (Пін.).
2. Авечы загон, аўчарнік (БРС).
3. Летняе стойла для коней на пашы (Ветк., Сал.).
4. Абгароджанае месца для свіней (Сал.).
5. Абгароджанае месца для начной пасьбы коней (Рэч.).
6. Густое драбналессе і кусты (Краснап.).
□в. Кашары Мін., ур. Кашары (дробны лес і кусты) каля в. Кажамякіна Краснап.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)