кача́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Тое, што і каціцца¹ (у 1 знач.), але абазначае рух, які адбываецца ў розны час і ў розных напрамках.

Мячык качаецца па падлозе.

2. Пераварочвацца, перакульвацца з боку на бок (пра чалавека, жывёлу).

К. ў траве.

Конь качаецца па зямлі.

Дзеці качаюцца ў снезе.

3. Ляжаць без справы, без сну (разм.).

К. да раніцы ў ложку.

4. Быць хворым (разм.).

Цэлы месяц качалася з пабітай нагой (разм.).

|| наз. кача́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кача́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кача́юся кача́емся
2-я ас. кача́ешся кача́ецеся
3-я ас. кача́ецца кача́юцца
Прошлы час
м. кача́ўся кача́ліся
ж. кача́лася
н. кача́лася
Загадны лад
2-я ас. кача́йся кача́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час кача́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кача́цца несов.

1. ката́ться;

мя́чык кача́ецца па падло́зе — мяч ката́ется по́ полу;

2. (с боку на бок) ката́ться, валя́ться;

к. ў траве́ — ката́ться (валя́ться) в траве́;

3. разг. (лежать без дела) валя́ться;

к. ў ло́жку — валя́ться в крова́ти;

4. (опрокидываться) па́дать, вали́ться;

к. ад ве́тру — па́дать (вали́ться) от ве́тра;

5. страд. ката́ться; кача́ться; валя́ться; опроки́дываться, вали́ться; см. кача́ць;

◊ к. з ро́гату — ката́ться со́ смеху;

к. (з) жывато́м — ката́ться от бо́ли в животе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кача́цца, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца; незак.

1. Тое, што і каціцца ​1 (у 1 знач.), аднак абазначае рух, які адбываецца ў розны час і ў розных напрамках. Мяч качаецца па падлозе. // Пераварочвацца, перавальвацца з боку на бок (пра чалавека, жывёлу). На падлозе, счапіўшыся, качаліся бацька і незнаёмы паліцай. Шамякін. Конь пачаў кідацца ў бакі, качацца па зямлі і стукаць нагамі. Чорны. // Ляжаць, валяцца (у пяску, гразі і пад.). Качацца па снезе. □ Зранку і да самага вечара галышамі качаюцца тут дзеці, то ў пяску, то ў вадзе. Колас.

2. Ляжаць без справы, без сну. [Сомік] начамі падоўгу качаўся, не мог заснуць. Крапіва.

3. Разм. Хварэць, быць хворым. — Я таксама хутка пачну працаваць. Здароўе папраўляецца. Праўда, сёння яшчэ першы раз выйшаў. Дагэтуль качаўся ўсё. Машара. — [Сын] з месяц качаўся з прабітым плячом. Грахоўскі.

4. Разм. Гадавацца, расці без догляду, у цяжкіх умовах (пра дзяцей). [Марыля:] Як толькі нарадзіўся [сын], дык і то сябе паказаў — грудзей не прыняў, так, без малака, качаўся. Купала.

5. Паддавацца качанню ​2. Перасохлая бялізна дрэнна качаецца.

6. Зал. да качаць.

•••

Качацца (з) жыватом — хварэць на жывот.

Качацца са смеху — моцна смяяцца.

Качацца як сыр у масле — жыць у дастатку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кача́цца

1. róllen vi (s);

2. sich wä1zen (у ложку, снезе і г. д.);

3. разм. (хварэць) krank sein, krank im Bett líegen*;

◊

кача́цца ад сме́ху in Gelächter áusbrechen*;

4. (паддавацца качанню) sich róllen lássen*, sich mángeln lássen*;

бялі́зна дрэ́нна кача́ецца die Wäsche lässt sich schlecht mángeln [róllen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

папакача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Качацца доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валя́ться несов.

1. (о вещах) валя́цца;

2. (о людях и животных) кача́цца;

◊

валя́ться в нога́х (просить) кача́цца ў нага́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клышано́гі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і касалапы. Вожык прыпёрся — паўзун гэты клышаногі — і давай па канюшыне качацца. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыр, -у, мн. сыры́, -о́ў, м.

Харчовы прадукт, які робіцца з малака, заквашанага пэўным спосабам.

Плаўлены с.

Клінковы с.

Галандскі с.

◊

Плаваць (качацца) як сыр у масле — жыць у дастатку, раскошы.

|| памянш. сыро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м.

|| прым. сы́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утю́житься страд.

1. прасава́цца;

2. кача́цца;

3. дуба́сіцца; см. утю́жить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)