касаві́ца, -ы, ж.

Час касьбы.

Разгарнулася самая к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касаві́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. касаві́ца касаві́цы
Р. касаві́цы касаві́ц
Д. касаві́цы касаві́цам
В. касаві́цу касаві́цы
Т. касаві́цай
касаві́цаю
касаві́цамі
М. касаві́цы касаві́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

касаві́ца ж. (покосное время) сеноко́с м., поко́с м., косови́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касаві́ца, ‑ы, ж.

Час касьбы. За колькі дзён да касавіцы Касцы заглянуць на паліцы, Каб малаток знайсці і бабку. Колас. У самую касавіцу выдалася добрае надвор’е, што рэдка бывае, бо звычайна дождж ідзе не тады, як просяць, а як косяць. Якімовіч. // Кашэнне траў, збажыны. Час такі, што жыта красуе, а касавіцу пачынаць ранавата. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касаві́ца ж Hu¦ernte f -, -n (сенакос); Mähzeit f -, -en (час касьбы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Касаві́ца ’час касьбы’, ’касьба’ укр. косовиця, рус. косовица, польск. kosowica ’касьба’. Цікавы абмежаваны арэал распаўсюджання гэтага слова. Застаецца не зусім зразумелай семантычная неабходнасць складанага суфікса ‑ov‑ica (гл. Трубачоў, Эт. сл., 11, 152, без тлумачэнняў). Зрэшты таксама і ў назвах ’касся’ (параўн. папярэднія словы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сеноко́сный сенако́сны;

сеноко́сная пора́ сенако́с, касьба́, касаві́ца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

haymaking

[ˈheɪ,meɪkɪŋ]

n.

касаві́ца, касьба́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sianokosy

мн. сенакос, касьба; касавіца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

косови́ца с.-х. касаві́ца, -цы ж., касьба́, -бы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)