каро́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Памяшканне, хлеў для кароў і быкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каро́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каро́ўнік каро́ўнікі
Р. каро́ўніка каро́ўнікаў
Д. каро́ўніку каро́ўнікам
В. каро́ўнік каро́ўнікі
Т. каро́ўнікам каро́ўнікамі
М. каро́ўніку каро́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каро́ўнік м. коро́вник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каро́ўнік, ‑а, м.

Памяшканне, хлеў для кароў і быкоў. Паблізу рачулкі размяшчаўся гаспадарчы двор — канюшня галоў на сорак, кароўнік і свінарнік, кармакухня. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каро́ўнік

т. 8, с. 90

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

каро́ўнік м Kúhstall m -(e)s, -ställe, Rínderstall m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

або́ра², -ы, мн. -ы, або́р, ж. (уст.).

Хлеў для кароў, кароўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

або́ра

‘кароўнік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. або́ра або́ры
Р. або́ры або́р
Д. або́ры або́рам
В. або́ру або́ры
Т. або́рай
або́раю		 або́рамі
М. або́ры або́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

byre [ˈbaɪə] n. BrE, dated хле́ў, каро́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

коро́вник м., с.-х. каро́ўнік, -ка м., або́ра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)