калаці́цца, калачу́ся, кало́цішся, кало́ціцца; незак.

1. Дрыжаць, хістацца, трэсціся.

Сцены калоцяцца ад выбухаў.

К. ад страху.

Лісце калоціцца.

Сэрца моцна калоціцца.

2. Сварыцца, біцца (разм.).

3. перан. Непакоіцца, хвалявацца за каго-, што-н., клапаціцца аб кім-н.; ашчадна расходаваць.

К. за сваё дабро.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калаці́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. калачу́ся кало́цімся
2-я ас. кало́цішся кало́ціцеся
3-я ас. кало́ціцца кало́цяцца
Прошлы час
м. калаці́ўся калаці́ліся
ж. калаці́лася
н. калаці́лася
Загадны лад
2-я ас. калаці́ся калаці́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час кало́цячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

калаці́цца несов.

1. дрожа́ть, трясти́сь; содрога́ться;

сце́ны кало́цяцца ад вы́бухаў — сте́ны дрожа́т (содрога́ются) от взры́вов;

к. ад стра́ху (ра́дасці) — дрожа́ть от стра́ха (ра́дости);

лі́сце кало́ціцца — ли́стья дрожа́т;

2. (за што) перен. дрожа́ть (над чем);

к. за ко́жную капе́йку — дрожа́ть над ка́ждой копе́йкой;

3. (о сердце) колоти́ться, би́ться, трепета́ть;

4. ссо́риться, гры́зться;

5. страд. трясти́сь; окола́чиваться; молоти́ться, обива́ться, выкола́чиваться; см. калаці́ць 1, 2, 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калаці́цца, калачуся, калоцішся, калоціцца; незак.

1. Дрыжаць, хістацца, трэсціся. Ад артылерыйскай стральбы калаціліся сцены. Лынькоў. // Часта, сударгава ўздрыгваць (пра рукі, ногі, цела і пад.). Калаціцца ад страху. □ Калі Арына дакранулася да яе [Ледзіных] плячэй, то пад рукой адчула, як дачка калоціцца ў немым плачы. Карпаў. У нецярплівым чаканні моцна грукае сэрца і калоцяцца рукі. Шамякін. // Моцна біцца (пра сэрца). Рукі яго [Хвашча] трэсліся, вочы ліхаманкава разгараліся, сэрца калацілася, гатовае выскачыць. Лупсякоў.

2. Разм. Біцца, сварыцца. — Зямля ж, брат, вольнаю з’явілася ў свет, дык навошта дзяліць яе, рэзаць на шматкі, калаціцца з-за яе? Колас. [Сыны] калаціліся і грызліся адзін з адным за сваю .. гаспадарку. Чорны.

3. перан. Непакоіцца, хвалявацца за каго‑, што‑н. Калі .. [камендант] заходзіў у вёску — сяляне баяліся паказацца, калаціліся за сваё дабро. Бажко. // над кім-чым. Клапаціцца аб кім‑н., старанна, клапатліва ахоўваць каго‑н. Калаціцца над дзецьмі, унукамі. // Берагчы што‑н., ашчадна расходаваць. Калаціцца за кожную капейку. □ Безумоўна, большасць калгасаў тут бачыла беражлівае сэрца Вароніча, які за кожную дробязь у гаспадарцы калоціцца і стаіць, як за сваё. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калаці́цца

1. (хістацца, трэсціся) zíttern vi, sich schütteln;

2. (моцна біцца – пра сэрца) póchen vi, stark klópfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закалаці́цца, -лачу́ся, -ло́цішся, -ло́ціцца; зак.

Пачаць калаціцца.

Закалацілася ўсё ўнутры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сотряса́ться дрыжа́ць, трэ́сціся, калаці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакалаці́цца, ‑лаяўся, ‑лоцішся, ‑лоціцца; зак.

Калаціцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калатну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Аднакр. да калаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрожа́ть несов., в разн. знач. дрыжа́ць; трэ́сціся; калаці́цца;

дрожа́ть всем те́лом дрыжа́ць (трэ́сціся, калаці́цца) усі́м це́лам;

дрожа́ть пе́ред ке́м-нибудь дрыжа́ць (калаці́цца) пе́рад кім-не́будзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)