Verbum

анлайнавы слоўнік

зняво́ленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зняво́ленне, -я, н.

1. гл. зняволіць.

2. Стан таго, хто пазбаўлены волі; знаходжанне ў турме, ссылцы.

Турэмнае з.

Быць у зняволенні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зняво́ленне ср. (в тюрьму и т.п.) заключе́ние, заточе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зняво́ленне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зняволіць.

2. Пазбаўленне волі; знаходжанне пад арыштам. Арыштаван быў і асуджан на доўгія гады турэмнага зняволення таксама і Вальтэр. Анісаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зняво́ленне н.

1. Verháftung f -, -en, Inhaftíerung f -, -en;

2. (знаходжанне ў турме) Haft f -; Fréiheitsentzug m -(e)s, -züge;

адзіно́чнае зняво́ленне Éinzelhaft f;

папярэ́дняе зняво́ленне Untersúchungshaft f;

адбыва́ць зняво́ленне inhaftíert sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зняво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго (што).

Пазбавіць волі, узяць пад арышт.

З. злачынцаў.

|| незак. зняво́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зняво́ленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Прэвентыўнае зняволенне 5/401

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пажыццёвае зняволенне

т. 11, с. 515

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

папярэдняе зняволенне

т. 12, с. 75

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

imprisonment [ɪmˈprɪznmənt] n. зняво́ленне;

life imprisonment пажыццёвае зняво́ленне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)