Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зно́ў
1.нареч. сно́ва, опя́ть, вновь, сы́знова;
2.част. то́же;
◊ вако́л крам ды зноў к нам — погов. верну́ться ни с чем
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зноў, прысл.
Яшчэ раз; да таго ж.
З. пайшоў дождж.
Вы з. тут строіце падкопы?
◊
Зноў жа і зно́ў-такі (разм.) — да таго ж, у дадатак.
Вакол крам ды зноў к нам (прымаўка; разм.) — вярнуцца ні з чым.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зноў, прысл.
1. Яшчэ раз, другі раз; ізноў. Вясна, вясна Жаданая! Ты прыйдзеш зноў, Ты вернешся.Колас.Чалавек змаўкаў на хвіліну, потым зноў пачынаў сваё.Лынькоў.
2. Таксама; да таго ж, апрача таго. — У нас быў сёння жаночы сход... І ведаеш, што мы пастанавілі? Арганізаваць калгас... — Я ведаю, гэта зноў Зеленюкова работа.Зарэцкі.Уплаў — не пойдзеш: зноў Ліда з малой, зноў перашкода.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
2. (таксама) auch; áußerdem, noch dazú, ándererseits
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Зноў, ізно́ў (Багдановіч), дыял.зной (Жд. 1). Рус.сно́ва, сы́знова, пск., смал.изно́в, смал.изно́ву, бранск.изновь, укр.знов, ізно́в, знову, ізно́ву, польск.znów, znowu, чэш.znova, znovu, славац.znova, znovu, паэт. znov, серб.-луж.znowa, славен.iznȏva, iznòv, серб.-харв.и̏знова, балг.изно̀во. Ст.-слав.изнова. Ст.-рус.изнова (XIV ст.). Прасл.jьz‑nova ўяўляе сабой спалучэнне прыназоўніка з р. скл. прыметніка nov‑ (гл. новы), апошні галосны (канчатак р. скл.) рэдукуецца ці страчваецца ў сувязі з дээтымалагізацыяй (Шуба, Прыслоўе, 111).