змардава́ць гл. мардаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змардава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змарду́ю змарду́ем
2-я ас. змарду́еш змарду́еце
3-я ас. змарду́е змарду́юць
Прошлы час
м. змардава́ў змардава́лі
ж. змардава́ла
н. змардава́ла
Загадны лад
2-я ас. змарду́й змарду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час змардава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змардава́ць сов. (лишить сил) изнури́ть, измота́ть; истощи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змардава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго.

Разм. Змучыць, знясіліць. Нейкі незнаёмы дзядзька ўшчаміў воз з дрывамі між двух пнёў. Змучыўся сам, змардаваў каня, але не мог выцягнуць саней. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змардава́ць erschöpfen vt; entkräften vt; zermürben vt;

змардава́ць сябе́ пра́цай sich ábarbeiten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мардава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; незак., каго.

1. Знясільваць цяжкай працай, мары́ць.

М. на полі ад цямна да цямна.

2. Мучыць, прыносіць пакуты (разм.).

Мардуе думка.

|| зак. замардава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны і змардава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

измыта́рить сов., прост. зму́чыць, змардава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знэ́ндзіць

‘змардаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знэ́нджу знэ́ндзім
2-я ас. знэ́ндзіш знэ́ндзіце
3-я ас. знэ́ндзіць знэ́ндзяць
Прошлы час
м. знэ́ндзіў знэ́ндзілі
ж. знэ́ндзіла
н. знэ́ндзіла
Загадны лад
2-я ас. знэ́ндзі знэ́ндзіце
Дзеепрыслоўе
прош. час знэ́ндзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умардава́ць

‘змардаваць, папсаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. умарду́ю умарду́ем
2-я ас. умарду́еш умарду́еце
3-я ас. умарду́е умарду́юць
Прошлы час
м. умардава́ў умардава́лі
ж. умардава́ла
н. умардава́ла
Загадны лад
2-я ас. умарду́й умарду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час умардава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́мучыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак. (разм.).

1. што. З цяжкасцю, з намаганнем зрабіць, стварыць.

В. згоду.

В. верш.

2. каго. Знясіліць, змардаваць.

В. каня далёкай дарогай.

|| незак. выму́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)