знэ́ндзіць
‘змардаваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| знэ́нджу | знэ́ндзім | |
| знэ́ндзіш | знэ́ндзіце | |
| знэ́ндзіць | знэ́ндзяць | |
| Прошлы час | ||
| знэ́ндзіў | знэ́ндзілі | |
| знэ́ндзіла | ||
| знэ́ндзіла | ||
| Загадны лад | ||
| знэ́ндзі | знэ́ндзіце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| знэ́ндзіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)