Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зато́есоюз противительно-возместительный зато́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зато́е, злучн.
1. Злучае сказы і члены сказа пры замяшчальным супастаўленні; па значэнню адпавядае словам: «аднак», «але», «у той жа час». Жыта на «лужках» вымакла зусім, затое на гары і пад лесам сцяной ідзе.Лынькоў.У паветры ўжо адчуваўся подых блізкай восені. Днём усё яшчэ было горача. Затое ноччу дацінаў холад.Асіпенка./ Часта ў спалучэнні з «але», «ды». Не важна, хто каго перамог, але затое ўсім весела.Скрыган.І сілу [Марылька] мела, як у таго камара. .. Ды затое была .. такая смелая, што і хлопец другі не дакажа.Якімовіч.
2. Ужываецца для выражэння выніку; па значэнню адпавядае словам: «таму», «у выніку гэтага». Нібы па кнізе ён чытае Чужыя мыслі ў галаве. Затое ж ён так хіліць, горне К сабе паноў і панскіх слуг.Колас.Часам кавалак у рот не лез ад стомы. Затое ж запас вадзіўся.Б. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зато́епрысл. dafür (fréilich); (zwar…), aber; jedóch
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Зато́е, злучнік ’аднак’, ’таму’. Рус.зато, укр.зате, чэш., славац.zato ’тс’, славен.zatọ̑je < *za todje ’для таго’, zatȏ ’таму’, серб.-харв.з̀ато ’тс’, балг.затова́, зату́й ’тс’, макед.затоа ’таму’. Складаны злучнік з прыназоўнікам за (< za) і займеннікам тое (to + je), гл. за, той. ESSJ, SGZ, 2, 757.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зато́союззато́е.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уе́жна, безас., у знач.вык.
Дастаткова, багата ежы.
Хоць не ў., ды ўлежна (хоць не дастаткова яды, затое можна спакойна паляжаць; прыказка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уле́жна, безас., у знач.вык.
Добра, утульна ляжаць.
Хоць не ўежна, дык у. (хоць не дастаткова яды, затое можна спакойна паляжаць; прыказка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скрэ́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Тое, што і скра́баць. Затое круглагаловы заядла скрэбаў лыжкай, аж звінела пасудзіна.С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)