затка́ть сов. затка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затка́ць сов.

1. (начать ткать) затка́ть;

2. (покрыть сплошь тканым узором) затка́ть;

3. (затянуть густой сетью) затка́ть, заплести́;

паву́к ~ка́ў кут павуці́ннем — пау́к затка́л (заплёл) у́гол паути́ной

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Стыка́цца ‘зачыняцца’, ‘сутыкацца’ (Нас.), ‘бываць, знаходзіцца’ (Сцяшк.; навагр., З нар. сл.; ТС; віл., Жыв. сл.; Юрч., Варл.; бялын.; Янк. 3.), звычайна ў спалучэннях з не: не стыкацца дома (у хаце) ‘затрымлівацца, пабыць; вандраваць, бадзяцца, блукаць’, ‘паказвацца, мала бываць’ (Барад., Ян.): дома не стыкаецца (Нар. Гом.), ‘межаваць, судакранацца’ (Ласт., ТС), ‘злучацца’ (Варл.). Гл. тыкаць. Значэнне ‘зачыняцца’ Мяркулава (Этимология–1979, 12) тлумачыць у сувязі з дзеясловам ткаць, параўн. заткала ‘затычка’ (Нас.), рус. пск., цвяр. заткать ‘заткнуць, схаваць’, заткаться ‘знікнуць’; значэнне ‘быць, знаходзіцца’ узнікла, магчыма, у выніку эліпсіса слова-злучэння стыкацца з кім‑небудзь ‘сустракацца’. Да значэння ‘з’яўляцца, паказвацца’ параўн. ст.-слав. сътъкати, стъкати ‘абвясціць, паведаміць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уватка́ць сов.

1. (вставить посредством тканья) вотка́ть;

2. (изготовить тканьём какое-л. количество за определённое время) натка́ть;

3. (покрыть сплошь тканым узором) утка́ть; затка́ть;

4. (украсить посредством тканья) изотка́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утка́ць сов.

1. (вставить тканьём нитку, узор) вотка́ть;

2. (изготовить тканьём какое-л. количество за определённое время) натка́ть;

3. (покрыть сплошь тканым узором) утка́ть; затка́ть;

4. (украсить посредством тканья) изотка́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)