затка́ць сов.

1. (начать ткать) затка́ть;

2. (покрыть сплошь тканым узором) затка́ть;

3. (затянуть густой сетью) затка́ть, заплести́;

паву́к ~ка́ў кут павуці́ннем — пау́к затка́л (заплёл) у́гол паути́ной

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)