завя́зваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. завя́зваю завя́зваем
2-я ас. завя́зваеш завя́зваеце
3-я ас. завя́звае завя́зваюць
Прошлы час
м. завя́зваў завя́звалі
ж. завя́звала
н. завя́звала
Загадны лад
2-я ас. завя́звай завя́звайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час завя́зваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завя́зваць несов.

1. (узлом) завя́зывать;

2. (надевать что-л., завязывая концы) повя́зывать, завя́зывать;

3. (бинтовать) перевя́зывать;

4. (в узелок) завёртывать;

5. (связи и т.п.) завя́зывать;

1-5 см. завяза́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да завязаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завяза́ць, завя́зваць

1. (змацаваць) zúbinden* vt, zúschnüren vt; úmbinden* vt (абвязаць); éinbinden* vt (у што-н. in A); verbínden* vt (звязаць);

завяза́ць ву́зел [вузло́м] éinen Knóten knüpfen [machen];

завяза́ць чараві́кі Schúhe (zú)schnüren;

завяза́ць га́льштук den Schlips [die Krawátte] (úm)bínden*;

завяза́ць галаву́ (sich) ein Tuch um den Kopf bínden*;

2. перан. ánknüpfen vt; ánbahnen vt;

завяза́ць размо́ву ein Gespräch ánknüpfen;

завяза́ць бо́йку den Kampf áufnehmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

завяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак., што.

1. Змацаваць, злучыць канцы чаго-н. вузлом, бантам і пад.

З. вузел.

З. гальштук.

З. хустку.

2. Абматаўшы, змацаваць канцы бінту, вяроўкі і пад.

З. вочы.

З. мех.

З. парэзаны палец.

3. Распачаць, даць узнікнуць (таму, што названа назоўнікам).

З. бой.

З. перастрэлку.

З. гаворку.

З. знаёмства.

◊

Свет завязаць каму (разм.) — зрабіць перашкодай, пазбавіць свабоды дзеянняў.

Як завязаць (разм.) —

1) поўна, вельмі многа, колькі ўлезла.

Насыпаць мех як з.;

2) колькі можна, уволю.

Наеўся як з.

|| незак. завя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. завя́зван­не, -я, н. і завя́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

повя́зывать несов. завя́зваць; (обвязывать) абвя́зваць; (передником) падпяра́зваць;

повя́зывать га́лстук завя́зваць га́льштук;

повя́зывать го́лову платко́м завя́зваць на галаву́ ху́стку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завя́зывать несов.

1. (узлом) завя́зваць; (петлёй) зашмо́ргваць;

2. перен. завя́зваць, распачына́ць, нала́джваць; см. завяза́ть​I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завя́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да завязацца.

2. Зал. да завязваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забэ́рсваць

‘абвязваць, завязваць, заблытваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. забэ́рсваю забэ́рсваем
2-я ас. забэ́рсваеш забэ́рсваеце
3-я ас. забэ́рсвае забэ́рсваюць
Прошлы час
м. забэ́рсваў забэ́рсвалі
ж. забэ́рсвала
н. забэ́рсвала
Загадны лад
2-я ас. забэ́рсвай забэ́рсвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час забэ́рсваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

knot​2 [nɒt] v. завя́зваць на ву́зел/вузло́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)