Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
жыўцо́мнареч. живьём;
◊ ж. з’е́сці — живьём съесть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жыўцо́м, прысл.
Разм.
1. У жывым стане, жывым. [У Палазка] мільгнула думка ўзяць другога фашыста жыўцом.Колас.
2. Гвалтоўна, жывасілам. Расце ў садзе маладое дрэўца. Дужэе, глыбей пускае карэнне.. І вось яго намерваюцца вырваць жыўцом і перасадзіць у іншае месца.Гроднеў.
3. Так як ёсць, не змяняючы, даслоўна. Фальклорная паэтыка існавала для Максіма Багдановіча не дзеля таго, каб жыўцом браць з яе гатовыя вобразы, тропы, інтанацыі і формы.Майхровіч.[К. Чорны] ніколі не пераносіў жыўцом, у сырым выглядзе ў раман бачанае.С. Александровіч.
•••
Жыўцом з’есці (праглынуць)гл. з’есці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жыўцо́мпрысл bei lebéndigem Léibe, lebéndig
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Жыўцо́м ’у жывым стане’. Рус.смал., пск., цвяр.живцо́м, укр.живце́м ’тс’, польск.żywcem ’пры жыцці, не змяняючы’. Прыслоўе з тв. скл. слова жывец1 ’жывы’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
живьёмнареч., прост.жыўцо́м;
живьём съестьжыўцо́м з’е́сці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
żywcem
жыўцом;
żywcem chwytać — хапаць жыўцом
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Жывагло́т ’драпежнік, які глытае здабычу жыўцом’, ’бязлітасны прыгнятальнік’. (ТСБМ). Рус.живогло́т ’тс’. Складанае слова з жыв‑, ‑а‑ (< ‑о‑), глот (глът) з наступным пераносам значэння.