жыўцо́м, прысл. (разм.).

1. У жывым стане, жывым.

Узяць ваўка ж.

2. Гвалтоўна, жывасілам.

Вырваць дрэўца ж.

◊

Жыўцом з’есці (праглынуць) (разм.) — нападкамі, ганеннем звесці са свету, загубіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)