Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
жаке́т, -а, М -ке́це, мн. -ы, -аў, м.
Кароткае верхняе аддзенне, пераважна жаночае, пашытае ў талію.
|| памянш.-ласк.жаке́цік, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым.жаке́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жаке́тжаке́т, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жаке́тм.жаке́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жаке́т, ‑а, М ‑кеце, м.
Кароткая жаночая верхняя адзежына. У хату ўвайшла высокая жанчына ў сінім жакеце і з цёплай белай хусткаю на галаве.Ваданосаў.
[Фр. jaqette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жаке́т
(фр. jaquette)
верхняя жаночая вопратка, карацейшая за паліто.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Жаке́т ’кароткае жаночае верхняе адзенне’, жаке́тка ’тс’, ’пінжак’ (ТСБМ). З рус.жаке́т ’тс’ (на што ўказвае націск). У рус. зафіксавана жаке́тка (1858 г.), жаке́т (1866 г.), у польск.żakiet, żakietka фіксуецца з 1872, 1882 гг. (Вечаркевіч, SW). Дыял.жа́кят ’тс’ (Сл. паўн.-зах.) з польск. У рус. (і польск.) з франц.jaquett (1375 г.) — памяншальнага ад jaque ’куртка’ (1364 г.), якую насілі сяляне, таму, магчыма, ад уласнага імя Jacque, частага сярод сялян, ужыванага як мянушка (Блох-Вартбург, 344), або араб.schakk ’куртка’ (Даза, 418). Фасмер, 2, 34; Шанскі, 1, Ж, 273.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жаке́т
(фр. jaquette)
кароткая жаночая вопратка, пашытая ў талію.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
жаке́тм, жаке́ткаж Dámenjacke f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
плю́шаўкаж., разг. (плю́шевый жаке́т) плю́шевка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)