жаке́т, ‑а, М ‑кеце, м.

Кароткая жаночая верхняя адзежына. У хату ўвайшла высокая жанчына ў сінім жакеце і з цёплай белай хусткаю на галаве. Ваданосаў.

[Фр. jaqette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)