Verbum

анлайнавы слоўнік

дэтана́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэтана́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Імгненны выбух рэчыва, выкліканы выбухам другога рэчыва або ўдарам.

2. Хуткае і няпоўнае згаранне паліва ў рухавіку ўнутранага згарання.

Д. паліва.

|| прым. дэтанацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэтана́цыя ж., спец. детона́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэтана́цыя, ‑і, ж.

Імгненнае загаранне якога‑н. выбуховага рэчыва, выкліканае выбухам другога рэчыва, ударам і пад.

[Ад лац. detonare — прагрымець.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дэтанацыя 2/291, 374; 3/181; 4/369, 499

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дэтанацыя

т. 6, с. 360

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэтана́цыя ж. вайск. Detonatión f -, -en; тэх. Klópfen n -s, - (рухавіка);

дэтана́цыя на адле́гласці Zǘndübertragung f -, -en; муз. das únreine Síngen [Spíelen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дэтана́цыя

(фр. détonation, ад лац. detonare = загрымець)

1) хуткі хімічны працэс, які суправаджаецца выдзяленнем цяпла і скорасць распаўсюджання якога большая за скорасць гуку ў дадзеным рэчыве;

2) імгненнае загаранне выбуховага рэчыва, выкліканае выбухам другога рэчыва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

detonation [ˌdetəˈneɪʃn] n. дэтана́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

детона́ция спец. дэтана́цыя, -цыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)