дэтана́цыя, ‑і,
Імгненнае загаранне якога‑н. выбуховага рэчыва, выкліканае выбухам другога рэчыва, ударам і пад.
[Ад лац. detonare — прагрымець.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэтана́цыя, ‑і,
Імгненнае загаранне якога‑н. выбуховага рэчыва, выкліканае выбухам другога рэчыва, ударам і пад.
[Ад лац. detonare — прагрымець.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)