1. Удзельнік дэсантных аперацый.
2. Ваеннаслужачы дэсантных войск.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Удзельнік дэсантных аперацый.
2. Ваеннаслужачы дэсантных войск.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дэса́нтнікі | ||
| дэса́нтніка | дэса́нтнікаў | |
| дэса́нтніку | дэса́нтнікам | |
| дэса́нтніка | дэса́нтнікаў | |
| дэса́нтнікам | дэса́нтнікамі | |
| дэса́нтніку | дэса́нтніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Баец дэсантных войск, удзельнік дэсанта.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
деса́нтник
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
desantowiec
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
набо́к,
1. На адзін з бакоў.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)