дэса́нтнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Удзельнік дэсантных аперацый.

Парашутысты-дэсантнікі.

2. Ваеннаслужачы дэсантных войск.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)