Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дыва́нI, -на́м. ковёр
дыва́нIIм., ист., лит. дива́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дыва́н1, ‑а, м.
Тканы, звычайна варсісты ўзорчаты выраб для ўпрыгожвання сцен, высцілання падлогі і пад. На сцяне вісеў вельмі дарагі дыван з цудоўна вытканым альпійскім краявідам.Даніленка.Падлогу ўсцілаў мяккі дыван.Арабей.//перан.; чаго або які. Пра тое, што падрывае зямлю суцэльным слоем. Усю зямлю навокал засцілаў густы дыван невысокай мяккай травы.Шахавец.Выйшаў на прасторы — снежны лёг дыван, Засцілае сонца шэранню туман.Хведаровіч.
дыва́н2, ‑а, м.
1. Савет вышэйшых саноўнікаў пры султане ў ранейшай Турцыі.
2. Урадавыя ўстановы па адміністрацыйных і судовых справах у некаторых сучасных краінах мусульманскага Усходу.
3. Назва зборніка лірычных вершаў ва ўсходніх літаратурах.
[Перс.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засла́ць дыва́на́мі mit Téppichen áuslegen [belégen];
дыва́н-самалёт der flíegende Téppich
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Дыва́н1 ’дыван, пакрывала на ложак’ (Сцяшк., Сцяц. Нар., Сл. паўн.-зах., Шатал.), ’дыван’ (БРС). Укр.дыял.диван ’дыван’. Запазычанне з польск.dywan ’тс’. У польск. мове гэта значэнне тыпова польскае (Слаўскі, 1, 187), таму і можна меркаваць аб запазычанні іменна з польск. мовы. Зыходным для гэтай групы слоў з’яўляецца тур.divan ’двор, рада, сход’ (< перс.divān; гл. Локач, 42). У польск. мове ’дыван’ < ’пакой, засланы дыванамі’ (Слаўскі, там жа, са спасылкай на Карловіча, Wyr. obce, 141). Рус.диван ’канапа’, чэш.divan ’нізкая канапа’ маюць некалькі іншую семантыку. Рус. слова, паводле Фасмера (1, 512–513) і Шанскага (1, Д, Е, Ж, 113), запазычана непасрэдна з франц.divan ’тс’ (< араб. < тур.-перс.). Гл. яшчэ Кюнэ, Poln., 52.
Дыва́н2 ’мяккая мэбля на спружынах’ (Сцяшк.). Зыходзячы са значэння (параўн. дыва́н1), трэба лічыць гэта слова запазычаннем адносна новага часу з рус.дива́н ’канапа’ (аб рус. слове гл. пад дыва́н1).
Дыва́н3 ’дыван, дзяржаўная рада ў Турцыі; месца пасяджэнняў; збор арыентальных твораў’ (ТСБМ). Рус.дива́н, польск.dywan, чэш.divan, балг.дива́н і г. д. Зыходным з’яўляецца тур.-перс.divan (divān). Па паходжанню гэта слова ідэнтычнае з дыва́н1 (гл. там падрабязна аб гісторыі лексемы). Гл. яшчэ Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 112–113.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дыва́н2
(перс. divan = запіс, кніга)
зборнік лірычных вершаў у літаратурах Блізкага і Сярэд. Усходу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)