па-дурно́му

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
па-дурно́му - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па-дурно́му нареч., разг. по-дура́цки; глу́по

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дурны́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дурны́ дурна́я дурно́е дурны́я
Р. дурно́га дурно́й
дурно́е		 дурно́га дурны́х
Д. дурно́му дурно́й дурно́му дурны́м
В. дурны́ (неадуш.)
дурно́га (адуш.)		 дурну́ю дурно́е дурны́я (неадуш.)
дурны́х (адуш.)
Т. дурны́м дурно́й
дурно́ю		 дурны́м дурны́мі
М. дурны́м дурно́й дурны́м дурны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дурны́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. дурны́ дурны́я
Р. дурно́га дурны́х
Д. дурно́му дурны́м
В. дурно́га дурны́х
Т. дурны́м дурны́мі
М. дурны́м дурны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по-дура́цки нареч., разг. па-дурно́му.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

madly

[ˈmædli]

adv.

1) шалёна, апанта́на

2) па-дурно́му, неразу́мна, бязглу́зда

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

глу́по

1. нареч. па-дурно́му, неразу́мна; (бессмысленно) бязглу́зда; (нелепо) недарэ́чна;

2. безл., в знач. сказ. неразу́мна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дурны́, -а́я, -о́е.

1. 3 абмежаванымі разумовымі здольнасцямі; бесталковы.

За дурной галавой нагам неспакой (з нар.).

2. Які не выяўляе розуму, пазбаўлены разумнай разважлівасці.

Задаць дурное пытанне.

Дурныя паводзіны.

3. у знач. наз. дурны́, -о́га, м., дурна́я, -о́й, ж., мн. -ы́я, -ы́х. Тое, што і дурань (у 1 знач.).

Дурному закон не пісан (прыказка).

◊

Дурны як бот; дурны як пень (разм., груб.) — пра разумова адсталага чалавека.

Няма дурных! — выказванне нязгоды з кім-н., адмаўленне выконваць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сатані́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы сатане; такі, як у сатаны, злосны, каварны. Сатанінская злосць. Сатанінскі позірк.

2. Незвычайны, вельмі моцны ў сваім праяўленні. Сатанінская гордасць. □ І дурному было ясна, што абяцае ён [год] сатанінскія вялікія беды. Караткевіч.

3. У літаратуры рамантызму і дэкадэнцтва — звязаны з услаўленнем злых сіл таго свету, пакланеннем ім.

•••

Сатанінскі грыб — ядавіты шапкавы грыб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

głupio

па-дурному, неразумна;

jest mi głupio — я адчуваю сябе няёмка (недарэчна)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)