дру́к

‘выдавецкая і друкарская справа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дру́к
Р. дру́ку
Д. дру́ку
В. дру́к
Т. дру́кам
М. дру́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дру́к

‘палка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дру́к друкі́
Р. друка́ друко́ў
Д. друку́ друка́м
В. дру́к друкі́
Т. друко́м друка́мі
М. друку́ друка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

друк², -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Сукаватая палка.

Мужчыны беглі з друкамі.

|| памянш. дручо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

друк¹, -у, м.

1. Працэс публікацыі і выпуску ў свет разнастайнай друкаванай прадукцыі.

Кніга яшчэ ў друку.

2. Знешні выгляд надрукаванага (асаблівасці шрыфту, характар ілюстравання і пад.).

Уборысты д.

Каляровы д.

3. Спосаб друкавання (спец.).

Высокі д.

Глыбокі д.

Плоскі д.

4. Галіна вытворчасці, якая друкуе творы; выдавецкая і друкарская справа.

Работнікі друку.

5. Сукупнасць друкаваных выданняў; прэса.

Перыядычны д.

Замежны д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

друк I (род. дру́ку) м. печа́ть ж.; пре́сса ж.;

кні́га яшчэ́ ў дру́ку — кни́га ещё в печа́ти;

працаўнікі́ дру́ку — рабо́тники печа́ти;

дро́бны д. — ме́лкая печа́ть;

перыяды́чны д. — периоди́ческая печа́ть;

свабо́да дру́ку — свобо́да печа́ти;

○ памы́лка дру́ку — оши́бка печа́ти;

глыбо́кі д. — глубо́кая печа́ть;

пло́скі д. — пло́ская печа́ть

друк II (род. дру́ка) м., разг. дуби́на ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

друк ​1, ‑у, м.

1. Працэс вырабу друкаванай прадукцыі; друкаванне. Падрыхтаваць да друку рукапіс. Цэх каляровага друку. Кніга выйшла з друку. □ Міхась лічыцца сёння, на трэцяй змене, адказным за якасць друку. Брыль.

2. Друкаваныя літары, друкаваны тэкст; знешні выгляд, памер друкаванага тэксту. Уборысты друк. □ Адразу кідаецца ў вочы, што друк саматужны. Навуменка.

3. Галіна вытворчасці, якая вырабляе друкаваную прадукцыю; выдавецкая і друкарская справа. Работнікі друку. Органы друку.

4. Тое, што надрукавана, сукупнасць надрукаваных твораў. Перыядычны друк. Насценны друк. □ Пра Анатоля Аніхімоўскага яшчэ ніхто не пісаў, яго партрэта ніколі не было ў друку. Асіпенка. «А дні ідуць» — кніга, высока ацэненая друкам і па заслугах прынятая чытачом. Лужанін.

•••

Памылка друку гл. памылка.

[Ням. Druck.]

друк ​2, ‑а, м.

Разм. Сукаватая палка; тоўсты кій. Агародамі, нацянькі, беглі да нас, на расцяробы, мужчыны з друкамі. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

друк

т. 6, с. 219

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

друк​I м

1. (прэса) Présse f -; Préssewesen n -s;

перыяды́чны друк periódische Présseerzeugnisse pl, Periódika pl;

се́льскі друк Présse für die Lándbevölkerung;

цэнтра́льны друк zentrále Présse;

агля́д друку Présseschau f -; Présseübersicht f -;

у друку in der Présse; durch die Présse;

як адзнача́е друк Préssemeldungen zufólge;

зго́дна з паведамле́ннямі друку nach Préssemeldungen, wie die Présse méldet;

2. (друкаванне) Druck m -(e)s;

высо́кі друк Hóchdruck m;

шматфа́рбавы друк Méhrfarbendruck m;

рыхтава́ць да друку zum Druck vórbereiten;

вы́йсці з друку im Druck erschéinen*;

3. (выгляд надрукаванага) Druck m -(e)s;

выра́зны друк klárer Druck, kláre Schrift;

памы́лка друку Drúckfehler m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

друк​II м разм (палка) Knüppel m -s, -; Knüttel m -s, -;

біць саба́ку друкам den Hund prügeln*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

друк

(польск. druk, ад ням. Druck)

1) друкаванне кніг; выдавецкая справа (напр. органы друку);

2) знешні выгляд друкаванага тэксту (напр. уборысты сукупнасць друкаваных твораў (напр. перыядычны д.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)