дзі́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дзі́ўна дзіўне́й найдзіўне́й

Іншыя варыянты: дзіўно́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзі́ўна

1. нареч. стра́нно, удиви́тельно; непостижи́мо, неви́данно, дико́винно, мудрено́;

2. безл., в знач. сказ. стра́нно, удиви́тельно; непостижи́мо, чудно́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзі́ўна,

1. Прысл. да дзіўны (у 1 знач.).

2. безас. у знач. вык. Незвычайна, выклікае здзіўленне. [Юрыю] самому потым дзіўна было, як гэта шпарка ўсё адбылося. Чорны. Як гэта хораша й дзіўна Вокам абняць далячынь. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзі́ўна прысл séltsam(erweise), mérkwürdig(erweise), erstáunlich(erweise);

як гэ́та ні дзі́ўна wie sónderbar [únbegreiflich] es auch schéinen mag

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дзіўно́

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дзіўно́ дзіўне́й найдзіўне́й

Іншыя варыянты: дзі́ўна.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

стра́нно нареч. дзі́ўна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чудно́ нареч., разг. дзі́ўна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

oddly [ˈɒdli] adv. дзі́ўна;

behave oddly дзі́ўна паво́дзіць сябе́;

oddly enough як (гэ́та) ні дзі́ўна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ди́вно нареч. дзі́ўна, дзіво́сна, цудо́ўна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

престра́нно нареч., разг. ве́льмі дзі́ўна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)