Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дзяжу́рны, -ая, -ае.
1. Які выконвае пэўныя абавязкі ў парадку чаргі.
Д. ўрач.
2. Які працуе ў час адпачынку іншых падобных устаноў.
Дзяжурная аптэка.
Д. магазін.
3.у знач.наз.дзяжу́рны, -ага, м., дзяжу́рная, -ай, ж., мн. -ыя, -ых. Асоба, якая дзяжурыць.
Д. па кухні.
4. Загадзя падрыхтаваны, пастаянна ўжывальны.
Дзяжурная страва ў рэстаране.
Дзяжурныя цытаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзяжу́рны
1.прил. дежу́рный;
2.в знач. сущ. дежу́рный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзяжу́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які выконвае тыя ці іншыя службовыя або грамадскія абавязкі ў парадку чаргі. Дзяжурны міліцыянер. □ Доўга сядзець у палаце, непакоіць хворага дзяжурны доктар не дазваляў.Пальчэўскі.//узнач.наз.дзяжу́рны, ‑ага, м.; дзяжу́рная, ‑ай, ж. Асоба, якая ў парадку чаргі выконвае свае службовыя або грамадскія абавязкі. Дзяжурны па вакзалу. Дзяжурны па кухні. □ У казарме чутны асцярожныя крокі дзяжурнага, які штораз паглядае на гадзіннік.Каваль.Аператыўны дзяжурны зараз жа пазваніў у эскадрыллі, перадаў загад камандзіра палка.Алешка.// Які працуе ў гадзіны перапынку або ў дні адпачынку іншых падобных устаноў. Дзяжурная аптэка. Дзяжурны магазін.
2. Прызначаны для дзяжурства. У дзяжурным пакоі рэзка і трывожна зазваніў тэлефон, і Стась кінуўся да яго.Мікуліч.//узнач.наз.дзяжу́рная, ‑ай, ж. Пакой, памяшканне для дзяжурства. Зайсці ў дзяжурную.
3. Загадзя падрыхтаваны для неадкладнага выкарыстання. Дзяжурная страва ў рэстаране.//перан. Загадзя прыдуманы, завучаны. Дзяжурная фраза. Дзяжурны жарт. □ Паходня паспрабаваў быў чытаць тэзісы, але і самому яму стала сумна, нібы гэта былі чужыя, дзяжурныя словы, паўтораныя сотні разоў.Хадкевіч.
[Ад фр. de jour— які адносіцца да гэтага дня.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзяжу́рны
1. díensthabend, díensttuend, wáchhabend; vom Díenst;
дзяжу́рны до́ктар díensttuender Arzt;
дзяжу́рны афіцэ́р Offizíer vom Dienst;
дзяжу́рны магазі́н Spätverkaufsstelle f -, -n;
2.у знач.наз.м. der Díensthabende (sub) m -n, -n; Áufseher m -s, -; Órdner m -s, -;
дзяжу́рны ў кла́се Klássendienst m -es;
дзяжу́рны па ста́нцыі Fáhrdienstleiter m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дежу́рный
1.прил.дзяжу́рны;
2.сущ.дзяжу́рны, -нага м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спо́тайку, прысл.
Употай, цішком, непрыкметна.
Дзяжурны с. назіраў за тым, што адбывалася ў класе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вахцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.
Дзяжурны стораж на прадпрыемстве, ва ўстанове.
|| ж.вахцёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).
|| прым.вахцёрскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
dyżurny
1.дзяжурны;
dyżurny lekarz — дзяжурны ўрач (доктар, лекар);
temat dyżurny — дзяжурная тэма (для размоў);
2.м.дзяжурны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)