назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дабракі́ | ||
| дабрака́ | дабрако́ў | |
| дабраку́ | дабрака́м | |
| дабрака́ | дабрако́ў | |
| дабрако́м | дабрака́мі | |
| дабраку́ | дабрака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дабракі́ | ||
| дабрака́ | дабрако́ў | |
| дабраку́ | дабрака́м | |
| дабрака́ | дабрако́ў | |
| дабрако́м | дабрака́мі | |
| дабраку́ | дабрака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Добры, спагадлівы чалавек.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
добря́к
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
séelengut, séelensgut
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gut
(
1.
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)