дабра́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Добры, спагадлівы чалавек.

Ён д. па натуры.

|| ж. дабра́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. дабра́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)