Verbum

анлайнавы слоўнік

даба́ўка, -і, ДМ -ба́ўцы, мн. -і, -ба́вак, ж.

Тое, што дабаўлена, прыбаўка (у 1 знач.).

Верашчаку елі і прасілі дабаўкі.

|| прым. даба́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даба́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

даба́ўка ж., разг.

1. (действие) доба́вка, добавле́ние ср., приба́вка, прибавле́ние ср.; приба́вка; см. даба́віць;

2. (то, что добавлено) доба́вка, доба́вок м.; подба́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даба́ўка, ‑і, ДМ ‑баўцы; Р мн. ‑бавак; ж.

Разм. Тое, што дабаўлена, прыбаўлена, падбаўлена. І ў сталовай [Толік] вёў сябе смела, еў усё падрад і нават папрасіў дабаўкі. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даба́ўка ж

1. разм Zúsatz m -es, -sätze; Zúgabe f -, -n;

прасі́ць даба́ўкі éinen Náchschlag verlángen, [náchverlangen];

2. буд Zúsatzmittel n -s, -, Zúsatzstoff m -(e)s, -e, Zúsatz m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дава́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Дабаўка да таго, што ўзважваецца, калі ў ім не хапае вагі.

Сыр з даважкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

additive [ˈædɪtɪv] n. даба́ўка (для захавання ежы, для яе колеру)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dolewka

ж. дабаўка, дадатковая порцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Béigabe

f -, -n прыда́ча; даба́ўка, прыба́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

доба́вок м., прост. даба́ўка, -кі ж.; прыба́ўка, -кі ж.; дада́так, -тку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)