Verbum

анлайнавы слоўнік

гусяня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

Іншыя варыянты: гусянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гусяня́ і гусянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Птушаня гусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гусянё ср., см. гусяня́

гусяня́ и гусянё, -ня́ці ср. гусёнок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гусяня́ і гусянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Птушаня гусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гусяня́ н., гусянё н. Gäns¦chen n -s, -, Gänseküken n -s, -, júnge Gans

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

gosling [ˈgɒzlɪŋ] n. гусяня́, гусянё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гусянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

Іншыя варыянты: гусяня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заклява́ць, -люю́, -люе́ш, -люе́; -люём, -люяце́, -люю́ць; -лю́й; -лява́ны; зак., каго (што).

1. Клюючы, забіць або замучыць, задзяўбці.

Варона заклявала гусяня.

2. перан. Замучыць нападкамі, прыдзіркамі (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гусёнок м., уменьш. гусяня́ и гусянё, -ня́ці ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gosling

[ˈgɑ:zlɪŋ]

1) гусянё, гусяня́ n.

2) дурны́ недасьве́дчаны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)