гусянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. гусянё́ гусяня́ты
Р. гусяня́ці гусяня́т
Д. гусяня́ці гусяня́там
В. гусянё́ гусяня́т
Т. гусянё́м гусяня́тамі
М. гусяня́ці гусяня́тах

Іншыя варыянты: гусяня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)