гуртава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гурту́ю гурту́ем
2-я ас. гурту́еш гурту́еце
3-я ас. гурту́е гурту́юць
Прошлы час
м. гуртава́ў гуртава́лі
ж. гуртава́ла
н. гуртава́ла
Загадны лад
2-я ас. гурту́й гурту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гурту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гуртава́ць несов.

1. собира́ть, группирова́ть;

2. спла́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуртава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго-што.

1. Збіраць у гурт; групаваць, канцэнтраваць. — А ваш, таварышы, абавязак — шырыць, развіваць паўстанне, збіраць народ, гуртаваць яго ў баявыя групы. Колас. Камуністы ў лясным гушчары палкі партызан гуртавалі. Ставер.

2. перан. Аб’ядноўваць, збліжаць на аснове адзінства поглядаў, сумесных дзеянняў. Трэба, трэба, пясняр, Песню гэткую даць, Каб яна памагла Сілы нам гуртаваць. Танк. Родным словам мы грознай парою Гуртавалі рады змагароў. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуртава́ць

1. gruppíeren vt; in [zu] Grúppen zusámmenfassen;

2. перан. (аб’ядноўваць на падставе адзінства поглядаў) (zusámmen)schlíeßen* vt; veréinigen vt, zusámmenschweißen vt; scháren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unify [ˈju:nɪfaɪ] v.

1. аб’ядно́ўваць; гуртава́ць

2. уніфікава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гуртава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гуртаваць і гуртавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

объединя́ть несов. аб’ядно́ўваць, ядна́ць; (сплачивать — ещё) гуртава́ць, згурто́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zespalać

незак. аб’ядноўваць; злучаць; гуртаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гуртава́нне ср.

1. сбор м., группирова́ние;

2. спла́чивание;

1, 2 см. гуртава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуртава́цца несов.

1. собира́ться, группирова́ться;

2. спла́чиваться;

3. страд. собира́ться, группирова́ться; спла́чиваться; см. гуртава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)