Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
гнаяві́к, гнаевіка́, мн. гнаевікі́, гнаевіко́ў, м.
Жук сямейства пласцініставусых, які жыве ў гнаі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гнаяві́к (род. гнаевіка́) м., зоол. наво́зник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гнаяві́к, гнаевіка, м.
Жук сямейства пласцініставусых, які жыве ў гнаі і жывіцца пераважна гноем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГНАЯВІ́К,
чарнільны грыб, благушка (Coprinus), род шапкавых базідыяльных грыбоў сям. гнаевіковых. Каля 200 відаў. Пашыраны па ўсім зямным шары. Сапратрофы. Растуць на ўгноенай глебе, гнілой драўніне, раслінных рэштках у лясах, садах, парках, агародах, на пашы. Пладаносяць у ліп.—кастрычніку. На Беларусі 15 відаў, найб. вядомыя гнаявік белы (С. comatus), гнаявік чарнільны, ці шэры (С. atramentarica), гнаявік шэры (С. cinereus), гнаявік дамавы (С. domesticus). Гнаявік белы і чарнільны ядомыя ў маладым узросце; чарнільны мае проціалкагольнае рэчыва.
Шапка дыяметрам 1—14 см, яйцападобная, званочкавая, у старых грыбоў шыроказваночкавая ці распасцёртая, з узнятым уверх краем, белая, шэрая, жаўтаватая, часам з камякамі, пры адміранні расплываецца ў чарнільна-чорную вадкасць. Пласцінкі свабодныя, белыя, потым чарнеюць. Споры эліпсоідныя, чорныя. Эфемеры — пладовыя целы існуюць некалькі гадзін ці дзён.