гнаяві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гнаяві́к гнаевікі́
Р. гнаевіка́ гнаевіко́ў
Д. гнаевіку́ гнаевіка́м
В. гнаевіка́ гнаевіко́ў
Т. гнаевіко́м гнаевіка́мі
М. гнаевіку́ гнаевіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)