Ві́сла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ві́сла
Р. Ві́слы
Д. Ві́сле
В. Ві́слу
Т. Ві́слай
Ві́слаю
М. Ві́сле

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

«Вісла» (час.) 3/101; 5/444

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Вісла» (група ням. армій) 2/305; 3/247

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вісла (р.) 2/112, 440, 606; 3/101; 4/248; 6/375; 9/556, 578

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ві́сла ж. Wsła f -, Wichsel f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ВІ́СЛА

(Wisła),

самая вялікая рака Польшчы. Даўж. 1068 км, пл. бас. 198,5 тыс. км². Пачынаецца ў Зах. Карпатах, упадае ў Гданьскі і Віслінскі залівы Балтыйскага м. Гал. прытокі: Дунаец, Віслока, Сан, Вепш, Буг (справа), Піліца, Брда (злева). У вярхоўях Віслы — бурны горны паток; ніжэй за г. Кракаў, прыняўшы шэраг прытокаў з Карпат, становіцца мнагаводнай (шырыня русла каля ўпадзення Дунайца 200 м, ніжэй Сана 600—1000 м). У сярэднім і ніжнім цячэнні — тыповая раўнінная рака, цячэ па шырокай, месцамі тэрасаванай даліне. Рэчышча на значным працягу звілістае, месцамі падзяляецца на рукавы і пратокі, характарызуецца няўстойлівасцю, шматлікімі мелямі і перакатамі. Ад г. Торунь берагі штучна замацаваныя ад размываў. За 50 км ад мора Вісла падзяляецца на рукавы (Ногат, Мёртвая Вісла і інш.), утвараючы вялізную дэльту (Жулавы). Частка дэльты, якая ляжыць ніжэй узр. м., засцерагаецца дамбамі. Жыўленне мяшанае. Разліў вясной ад раставання снегу, летнія паводкі ад дажджоў у Карпатах. Сярэднегадавы расход вады каля Варшавы 600 м³/с, у нізоўях — 1090 м³/с. Каля г. Улацлавак ГЭС. Суднаходная ў сярэднім і ніжнім цячэнні. Злучана прытокамі і каналамі з рэкамі Дняпро, Одра, Нёман. На Вісле — гарады Кракаў, Варшава, Плоцк, Улацлавак, Торунь, Тчэў, у дэльце — Гданьск. У 1918—26 і 1939 на рацэ дзейнічала Віслінская флатылія ВМФ Польшчы (базіравалася ў г. Торунь).

М.В.Лаўрыновіч.

т. 4, с. 195

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«ВІ́СЛА»

(«Wisła»),

польскі краязнаўча-этнаграфічны ілюстраваны часопіс, орган польск. этналагічнага т-ва. Выдаваўся ў 1887—1905, 1916—17, 1922 у Варшаве. Рэдактары А.Грушэцкі, Я.Карловіч і інш. Друкаваў матэрыялы па этнаграфіі, краязнаўстве, фалькларыстыцы, нар. медыцыне, мастацтвазнаўстве Польшчы, у т. л. асобных сац.-этнічных і этнагр. груп. Змяшчаў рэцэнзіі на народазнаўчыя даследаванні, інструкцыі для збіральнікаў нар. творчасці, артыкулы пра этнографаў, краязнаўцаў, фалькларыстаў. Публікаваў справаздачы пра з’езды гісторыкаў, фалькларыстаў, лекараў і інш., пра разнастайныя выстаўкі. Рабіў агляды рус., чэш., балг., укр., ням. і інш. этнагр., гіст. і краязнаўчых часопісаў. Змяшчаў матэрыялы па бел. этнаграфіі і краязнаўстве, фотаздымкі бел. нар. тыпаў, людзей у нац. строях, вясковых пабудоў на Беларусі і інш.

А.Ф.Літвіновіч.

т. 4, с. 196

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ві́сла (абразл. уст.) ’віславухі’ (зэльв., Сцяц.). Утворана ад дзеепрыметніка ві́сл‑ы (< віслъ) і суф. Nomen agentis ‑а. Да вісець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ві́сла-о́дэрскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́сла-о́дэрскі ві́сла-о́дэрская ві́сла-о́дэрскае ві́сла-о́дэрскія
Р. ві́сла-о́дэрскага ві́сла-о́дэрскай
ві́сла-о́дэрскае
ві́сла-о́дэрскага ві́сла-о́дэрскіх
Д. ві́сла-о́дэрскаму ві́сла-о́дэрскай ві́сла-о́дэрскаму ві́сла-о́дэрскім
В. ві́сла-о́дэрскі (неадуш.)
ві́сла-о́дэрскага (адуш.)
ві́сла-о́дэрскую ві́сла-о́дэрскае ві́сла-о́дэрскія (неадуш.)
ві́сла-о́дэрскіх (адуш.)
Т. ві́сла-о́дэрскім ві́сла-о́дэрскай
ві́сла-о́дэрскаю
ві́сла-о́дэрскім ві́сла-о́дэрскімі
М. ві́сла-о́дэрскім ві́сла-о́дэрскай ві́сла-о́дэрскім ві́сла-о́дэрскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вісла-Одэрская аперацыя 1945 2/256; 3/101—102, 247

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)