віра́ж², -у, м. (спец.).

Хімічны раствор, у якім прамываюць аддрукаваны фатаграфічны здымак для надання яму пэўнага колеру.

|| прым. віра́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віра́ж

‘хімічны раствор’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. віра́ж
Р. віра́жу
Д. віра́жу
В. віра́ж
Т. віра́жам
М. віра́жы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

віра́ж

‘паварот самалёта, карабля’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віра́ж віражы́
Р. віражу́ віражо́ў
Д. віражу́ віража́м
В. віра́ж віражы́
Т. віражо́м віража́мі
М. віражы́ віража́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

віра́ж¹, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м. (спец.).

1. Палёт самалёта з крэнам па крузе або паварот па крывой аўтамабіля, веласіпеда.

Крутыя віражы.

2. У вела- і мотаспорце: нахілены паварот спартыўнай дарожкі.

|| прым. віра́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віра́ж I, -жу́ м., ав., спорт. вира́ж

віра́ж II, -жу́ м., фото вира́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віра́ж ​1, ‑у, м.

1. Паварот самалёта, карабля з крэнам або паварот па крывой аўтамашыны, веласіпеда і пад. Робячы глыбокія віражы,.. [самалёты] ўзляталі пад воблакі. Дудо.

2. Месца павароту дарогі, спартыўнай дарожкі.

[Фр. virage — паварот.]

віра́ж ​2, ‑у, м.

Хімічны раствор для надання пэўнага колеру фатаграфічным здымкам.

[Фр. virage — фатаграфічны працэс, літаральна — паварот.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВІРА́Ж

(франц. virage),

1) паварот.

2) Фігура пілатажу — поўны разварот лятальнага апарата ў гарыз. плоскасці.

3) Хім. раствор для надання пэўнага колеру чорна-белым фатаграфічным здымкам.

т. 4, с. 190

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

віра́ж​I м Kúrve [-və і -fə] f -, -n;

пло́скі віра́ж wéite Kúrve;

круты́ віра́ж énge [schárfe] Kúrve;

ісці́ ў віра́ж in die Kúrve gehen*;

вы́йсці з віра́жу́ die Kúrve verlássen*, aus der Kúrve kómmen*;

вы́канаць віра́ж éine Kúrve dréhen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

віра́ж​II м фота Tónbad n -(e)s, -bäder, Entwícklerbad n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Віра́ж ’паварот самалёта, карабля з крэнам або паварот аўтамашыны па крывой лініі’; ’хімічны раствор для надання пэўнага колеру фатаграфічным здымкам’. Укр. віраж, рус. вираж і г. д. Рус. лексема паходзіць з франц. virage ’паварот’ (з пач. XX ст.). Бел. віраж, відаць, запазычана з рус. мовы, хаця не выключана магчымасць паходжання з польск. wiraż ’паварот дарогі ў выглядзе дугі’; ’паварот, змена кірунку руху, бегу, язды’. Сюды ж віражлівы, віражны, віражыць (КТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)