выруча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выруча́ю выруча́ем
2-я ас. выруча́еш выруча́еце
3-я ас. выруча́е выруча́юць
Прошлы час
м. выруча́ў выруча́лі
ж. выруча́ла
н. выруча́ла
Загадны лад
2-я ас. выруча́й выруча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выруча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выруча́ць несов., в разн. знач. выруча́ть; см. вы́ручыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выруча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выручыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выруча́ць, вы́ручыць

1. (дапамагаць) hlfen* vi (каго-н. D), ushelfen* vi (D);

выруча́ць каго-н з бяды́ j-n aus der Not rtten; j-m aus der Ptsche hlfen* (разм.);

2. (атрымаць грошы) verdenen vt, Gewnn hben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́ручыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. каго (што). Памагчы каму-н. у цяжкіх абставінах.

В. з бяды.

В. сябра.

2. што. Утаргаваць.

В. грошы за тавар.

|| незак. выруча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. вы́ручка, -і, ДМ -чцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выруча́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да выручаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выруча́цца несов., страд. выруча́ться; см. выруча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ручыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́ручу вы́ручым
2-я ас. вы́ручыш вы́ручыце
3-я ас. вы́ручыць вы́ручаць
Прошлы час
м. вы́ручыў вы́ручылі
ж. вы́ручыла
н. вы́ручыла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́ручыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выруча́ть несов.

1. выруча́ць; (освобождать) вызваля́ць; (спасать) вырато́ўваць; (помогать) дапамага́ць;

2. (о деньгах) выруча́ць; (торговлей — обычно) утарго́ўваць; (возвращать потраченный капитал) вярта́ць; (получать) атры́мліваць; см. вы́ручить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyręczać

незак. замяняць; дапамагаць; выручаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)