вы́ручыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́ручу вы́ручым
2-я ас. вы́ручыш вы́ручыце
3-я ас. вы́ручыць вы́ручаць
Прошлы час
м. вы́ручыў вы́ручылі
ж. вы́ручыла
н. вы́ручыла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́ручыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)